آخرین فرمانده توپخانه سپاه پاسداران در ایام دفاع مقدس؛
عمده فرماندهان ما در سپاه پاسداران از قشر دانشگاهیان بودهاند / امروز در دفاع مسئله علم و فناوری حرف اول را میزند
قرارگاه چه نیازی به دانشجو و چه امکاناتی برای دانشجو دارد؟
سردار زهدی در پاسخ به سوال مطرح شده گفت: سطح فعالیت قرارگاه، سطح استراتژیک است و سطح تاکتیکی و فنی محسوب نمیشود. البته این قرارگاه یک بخش مهندسی نیز دارد که در زمان جنگ نیز فعال بود که قرارگاه مهندسی خاتم، پل ارتباطی دانشگاه و جنگ محسوب میشد. البته در حال حاضر نیز قرارگاه فعالیتهایی دارد. در حقیقت مجموعه فعالیتهای قرارگاه در سطح کلان سیاستگذاری و طرحهای عملیاتی، آیندهپژوهی و به طور کلی وظیفه قرارگاه خاتم در زمان صلح، مطالعه و آیندهپژوهی بر روی جنگهای احتمالی آینده است و اگر خدای ناکرده این جنگ در بگیرد، قرارگاه خاتم فرماندهی را برعهده خواهد گرفت. اما با توجه به حوزه فعالیت من در معاونت امور تخصصی، بخشی از فعالیتهای من مرتبط با تولید و طراحی تسلیحات است و از این طریق به دنبال فعالیت و همکاری با دانشگاه هستم. امیدوارم که در دولت جدید، این همکاری ماین صنعت دفاعی و دانشگاه مستحکمتر شود، چرا که متولیان اصلی این امر در دولت قرار دارند و هرچقدر که ما بتوانیم با این بخش هماهنگی و برنامهریزی داشته باشیم، دستاوردهای بهتری نیز خواهیم داشت.
دانشجو چه فعالیت مشترکی برای خدمت به کشور و کسب تجربه با قرارگاه مرکزی میتواند انجام دهد؟
وی سوال مطرح شده از سوی مخاطبین را اینگونه پاسخ داد که:
ما به عنوان قرارگاه مرکزی خاتم ارتباط مستقیمی با دانشجویان نداریم اما بخشهای مختلف صنایع دفاعی راههایی برای ارتباط با دانشجویان دارند. دوستان ما بر اساس برنامهریزیهایی که از سمت دانشگاه شده و تفاهمنامههایی که صورت گرفته، میتوانند به صنعت دفاعی و مسئله دفاع ملی خدمت کنند. در حقیقت از طریق شرکتهایی که با سپاه پاسدارن و ارتش جمهوری اسلامی تفاهمنامه امضا کردهاند، بسترهایی برای حضور و فعالیت در این عرصه مهیا شده است.
همیشه سخن از حضور متخصصین ایرانی (جامعه دانشگاهی) در زمینهای دفاعی کشور هست؛ این حضور پررنگ به زبان کمی چه میزان است؟
عضو هیئت علمی دانشگاه دفاع ملی گفت: عمده فرماندهان ما در سپاه پاسداران از قشر دانشگاهیان بودهاند که یکی از نموههای بارز آن شهیدان باکری و همت بودهاند. قشر دانشگاهی و دانشجوها در مدیریت جهادی جبههها در کانون آن قرار داشتند و هنر آنها این بود که این مدیریت را بر اساس آموزههای دینی شکل دادهاند. اگر شهید همت رفتاری را زیردست خود انجام میداد، بر اساس آموزههای دینی این اقدام را انجام میداد. مخصوصاً در بخش سپاه که متکی بر نیروی مردمی بود، از قشر دانشگاهی داشتهایم.
مهمترین مسئلهای که به عنوان یک ناظر بیرونی در دانشگاه میبینید چیست؟ و فکر میکنید دانشگاه در راستای امنیت بیشتر کشور باید به کدام سمت برود؟ و اگر نقصی وجود دارد این نقص را در کجا میبینید؟
وی پاسخ داد: در نتیجه مطالعات و تجربیات، ما در کشور یک نقص داریم و آن هم تبدیل دانش به فناوری است. دانشگاههای ما بر روی دانش کار میکنند اما صنعت ما فناوری میفهمد و دانش باید به فناوری تبدیل شود. باید دانش به فناوری بدل شود. دانش تولید میشود اما کارخانه متوجه دانش نمیشود و مسئله اساسی کشورهای صنعتی تبدیل دانش به فناوری است و موفقیت آنها در زمینه فناوری است اما موفقیت ما در عرصه تولید دانش است. شرکتهای دانشبنیانی که اکنون موفق شدهاند، در حال پرکردن این خلاء هستند.
در دفاع تمام مولفههای درون کشور بایستی فعال شوند. یکی از این مولفهها، مولفه قدرت فناوری است. یعنی بنیه علم و فناوری ما در مقوله دفاع چه جایگاهی دارد؟ آیا خودش را تعریف کرده که در کجای این مسئله قرار دارد؟ سردار زهدی تصریح کرد: در دفاع مقدس متاسفانه ما تعریفنشدن جایگاه علم و فناوری در مقوله دفاع را تجربه کردیم و مولفه علم و فناوری کشور به پشتیبانی جنگ نیامد. چرا که این مسئله برای آن تعریف نشده بود. دانشگاه بیان میکرد که ما کار خودمان را انجام میدهیم و در کنارش کمکی به جبهه میکنیم. هر مولفه و ارگانی در کشور یک وظیفه و فلسفه وجودی در زمینه دفاع از کشور دارند و بایستی جایگاه خودشان را پیدا کنند. ما میتوانیم در این زمینه کمک کنیم اما متاسفانه به هر نهادی که مراجعه میکنیم، گمان میکنند که رابطه ما همانند رابطه خریدار- مشتری است. ما میتوانیم با جان و امکاناتمان از کشور دفاع کنیم اما دانشگاه باید ببیند جایگاهش در دفاع از کشور چیست؟ امروز روشن است که در دفاع مسئله علم و فناوری حرف اول را میزند. اکنون جای شکر دارد که همکاری دانشگاهها با مقوله دفاع از کشور رشد پیدا کرده است و از قضا تحولی نیز در زمینه صنایع دفاعی ایجاد کرده است. ولی مسئله فراتر از اینهاست و بایستی به مقوله همکاری دانشگاه و دفاع ملی به صورت راهبردی نگاه کرد.
در یکی از مصاحبهها فرموده بودید والفجر ۸ نماد «ما می توانیم» و اتکا به تفکر و اندیشه جوانان است؛ با توجه به تأکیدات مقام معظم رهبری در گام دوم انقلاب بر ضرورت استفاده از اندیشه جوان، جوان امروز در چه جایگاهی در تصمیمگیری کشور است؟ چرا شاهد حضور کم جوانان در سطح بالای سیاستگذاری هستیم؟
ایشان در پایان به این سوال گفت: علت موفقیت جوانان در زمان جنگ و دفاع مقدس، دو دلیل عمده است: یک اینکه در جبهه خط سبقت باز بود. برای شایستهسالاری و رشد شایستهها و صعود به مراحل بالاتر، مسیر باز بود. مسیر سبقت اکنون بسته است. در سیستم اداره کشور امکان صعود وجود ندارد و شایستهسالاری به سبب وجود موانع با دشواری روبهروست. از طرف دیگر، در خصوص جوانها، مسئله اساسی این است که جوانان زمان جنگ از صفر شروع کردند. بسیاری حتی تفنگ اختصاصی هم نداشتند اما ایستادگی کردند و به بالاترین مرحله رسیدند. اما جوانان امروز به دنبال امکانات اولیه هستند تا بخواهند کاری را شروع کنند. این دو عامل، اگر اکنون ایجاد شود، موفقیتها حاصل خواهد شد.
نظر شما :